Twee voormalige medewerkers van woningcorporatie Vestia moeten tot 2,5 jaar de cel in wegens corruptie, fraude en witwassen. De rechter in Den Haag vindt dat er meer dan genoeg bewijs is dat ze steekpenningen hebben aangenomen en sjoemelden met offertes. Ze ontvingen het smeergeld van onderhouds- en schoonmaakbedrijven, die vervolgens aantrekkelijke klussen voor de huisvester mochten uitvoeren.

De voormalige vastgoedbeheerder Christiaan B. en medewerker sociaal beheer Mischa W. maakten zich van 2015 tot 2018 schuldig aan het aannemen van smeergeld. Daarnaast waren tal van bedrijven uit de regio Rotterdam betrokken bij het omkopingsschandaal. Ze benadeelden Vestia voor zo'n 2,5 miljoen euro, schatte het Openbaar Ministerie eerder in.

De rechter veroordeelde B. tot dertig maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. W. moet een jaar de cel in voor zijn rol in de zwendel. Ook de vader van B. was betrokken bij de corruptie en kreeg vier maanden gevangenisstraf. Enkele bestuurders van de bedrijfjes die zich aan de omkoping en fraude schuldig maakten moeten ook maanden de cel in of taakstraffen uitvoeren. Geen van de verdachten werd volledig vrijgesproken.

Volgens de rechter lijken de betrokkenen nauwelijks in te zien dat het fout was wat ze deden. "Fees" die een van de bedrijven betaalde werden als doodnormaal gezien. Hierdoor is het ook moeilijk vast te stellen of de verdachten enig berouw hadden, zei de rechter. Dit terwijl corruptie bij een woningcorporatie het vertrouwen in de publieke sector ernstig schaadt. "De rechtbank stelt vast dat ongebreidelde geldzucht heeft geprevaleerd."

Toch vallen de straffen voor de twee hoofdverdachten lager uit dan het Openbaar Ministerie had geëist. Maar de rechtbank wijst er ook op dat met name tussenpersonen bij de fraude hogere straffen hebben gekregen dan aanklagers eisten.

De verdachten vervalsten ook offertes van onderaannemers. Die werden, zonder dat deze bedrijven het wisten, soms met tienduizenden euro's opgehoogd. De oud-medewerkers streken het verschil tussen het originele kostenplaatje en de uiteindelijke offerte zelf op. Betrokken bedrijven factureerden soms ook voor werkzaamheden die nooit werden uitgevoerd. Een voorbeeld is het reinigen van dakgoten, waarop controle moeilijk is.

De voormalige Vestia-medewerkers gingen volgens de rechter "minutieus" te werk bij de corruptie. In Excel-sheets stond bijvoorbeeld hoe de opdrachten werden verdeeld onder bedrijven, wat voor bedragen binnenkwamen en hoe dat geld moest worden verdeeld.